محمد هاشم احمدوند مدرس آواز سنتی در آموزشگاه موسیقی شمیم باران

سلام همه از طریق رادیو در شب شام غریبان امسال یعنی ۱۴۰۰خورشیدی با نام ایشان اشنا شدم و باعث خوشحالیم بود که آنقدر شانس داشتم مه بصورت اتفاقی با ایشان از راه رادیو فرهنگ اشنا شدم. من شنونده دائمی رادیو فرهنگ نیستم اما هرگاه سوار اتومبیل باشم حتما رادیو روی موج رادیو فرهنگ است و بسی سعادت که با نام ایشان اشنا شدم و قصد دارم از امروز به بعد همواره یا کارهای ایشان مأنوس و همنوا باشم هرچند بهره ای از صدا و هنر آواز و ساز ندارم اما بشدت علاقمند و شیفته این نوع هنر و هنرنمایی اساتید آواز هستم و بسیار جای خوشحالی و تشکر داره از ایشان که انهمه خدمت به موسیقی، خطاطی و شعر و ادب در خد وسعشون انجام دادند. از رادیو فرهنگ عزیز و اساتید محترمشان هم بابت اشناکردن عامه جامعه و عوام الناسی چون من با نام این اساتید کمال تشکر زو دارم. موسیقی و اواز ایرانی اصیل و بقول معروف سنتی ایران وقتی با مفاهیم بلند و عمیق اشعار و شاه بیتهای اعجوبه های زبان پارس و گرما و دلنشینی صدای اساتید آواز ایرانی درهم می امیزه چنان اکسیر شگرفی میسازه که الحق و والانصاف هم طی الارض را میسر می‌کنه و هم طی الزمان را چونکه من اصلا متوحه نشدم مسیر طولانی از شرق تهران تا غربی ترین نقطه اتوبان حکیم را انهم با انهمه ترافیک چطور طی کردم و متوجه گذشت زمان و عبور از اینهمه مسیر و ایضاً متاسفانه حتی متوجه چگونگی زلنندگی خودم هم نشدم و خدارا شاکرم که ترافیک سنگین و البته روان بود و احتمال تصادف خیلی پایین بود اما یک آن که بخوام امدم دیذم دم درب خانه رسیدم و اواز استاد به پایان رسیده و من غرق در اشکم. چطور میشه توصیف کرد اون حال رو نمیدونم ولی این همان معجزه هنره که حتی عوام را جادو میکنه من که نه اواز میدانم نه موسیقی میشناسم نه ساز بلدم بنوازم و تنها رابطم با دنیای هنر ، عشق و علاقه به ادبیات کهن و اندکی مهارت بسیار کم در عروض و قافیه و ردیف و لطایف ادبی شیرینترین زبان دنیا پارسی است. خوشا بحال آنان که آنقدر درامد دارند که میتوانند وقت اضافه از کارکردن داشته باشند و مهارت خواندن را نزد اساتیدی چون ایشان بیاموزند و از هنر نواختن سازها هم بهره ببرند و از خطاطی که بیشک از والاترین هنرهاست بهره ها کسب کنند. مشق خط کردن و اواز خواندن و ساز نواختن با عده ای همدل و همنوا انسان را به بارگاه عشق راه می‌دهد و در بارگاه عشق خداوند به همه خلایق نظر لطف میکتد حتی آنانکه چون من غرق در بی هنری و بی ادبی و فقر فرهنگ و متاسفانه گناهان عالم مذهب و مکتب هستم. الاایحال جای گله گذاری نیست چراکه هرکسی لن درود عاقبت کار ، که کشت و ما که توسط پدر و مادری کم دانش و گزفتار در فقر بزرگ شذیم نه در دوران کودکی نه نوجوانی نتوانستیم از وجود چنین عوالمی اگاه شویم و همواره دنبال قرصی نان برای رفع ضعف تن و سقفی برای رفع خطر جان بودیم و با وقایعی که سیاستمدران رقم میزنند و هرروز زندگی را سختتر میکتند بر خلق خدا ، رفع نیازهای تن و جسم هرروز سختتر و طاقتفرساتر میشود برای ما که زیر خط فقریم و بهره ما از عالم هنر فقط شنیدن است و لذت بردن به قدر وسع اندک و تشکر و تشویق هنرمندانمان که با این چوب حادویشان غم از چهره خسته ما کارگران پاک میکنند گاهی. امیدوارم استاد هرچه بیشتر موفق و معزز باشند و هرچه بیشتر جامعه ما به سمت هنر واقعی بره و جوانانمون بجای رپ و پاپ و آوازهای صدمن یک غاز و هر درچمن های پوچ دلشان را به زلف یارانی چون استاد احمدوند گره بزنند و از چشمه هنر واقعی جرعه ای بنوشند که اب حیات و اب حیوان همین است و بس. والسلام